Ένας κατήφορος δίχως τέλος
Θυμάμαι την πολιτική από τη δεκαετία του 1980. Ήταν συνηθισμένο να γίνονται σκληρές αντιπαραθέσεις. Υπήρχε έντονο κλίμα πόλωσης και πολλές φορές στο δημόσιο διάλογο διατυπώνονταν ακραίες φράσεις.
Τα χρόνια όμως πέρασαν, η πόλωση έχει υποχωρήσει και οι φράσεις που στο παρελθόν ήταν μέρος του πολιτικού λόγου, ευτυχώς σήμερα, θεωρούνται από την πλειονότητα των πολιτών ξεπερασμένες. Πριν λίγες μέρες, το πανελλήνιο άκουσε από το βήμα της Βουλής τον Α. Τσίπρα να απευθύνεται στον πρωθυπουργό με τη φράση «είστε ο πολιτικός απατεώνας που έχει περάσει από τη χώρα». Η φράση αυτή συμβολίζει την πιο συντηρητική και ανακόλουθη με την πραγματικότητα άποψη που έχει ακουστεί από τις τελευταίες εκλογές.
Ήταν μια άστοχη φράση και το γεγονός ότι ήταν άστοχη τεκμαίρεται από τις αντιδράσεις που ξεσήκωσε στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ. Ήταν όμως και αδικαιολόγητη; Προφανώς και δεν ήταν. Κατά βάθος με αυτή τη φράση ο Αλέξης Τσίπρας φανέρωσε τις επιδιώξεις και τους προβληματισμούς του.
Το 2019 ολοκληρώθηκε μια πολιτική αλλαγή που δεν είχε μόνο πολιτικά, αλλά και ποιοτικά χαρακτηριστικά. Στο πρόσωπο του Κυριάκου Μητσοτάκη οι Έλληνες πολίτες ψήφισαν κάποιον που δε θα τους πει ψέματα, θα είναι αξιόπιστος, δε θα διχάζει το λαό και συνεπώς θα είναι πρωθυπουργός όλων των Ελλήνων.Επιπρόσθετα, το 2019 οι Έλληνες ψήφισαν με θετική διάθεση. Ψήφισαν έναν πρωθυπουργό με συγκεκριμένο πρόγραμμα και απόψεις. Δεν καταψήφισαν το ΣΥΡΙΖΑ, υπερψήφισαν τη Νέα Δημοκρατία. Το νέο αυτό πλαίσιο φαίνεται να μην το έχει αντιληφθεί ο κ. Τσίπρας. Από τις δημόσιες τοποθετήσεις όλων των στελεχών του, ο ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να υιοθετεί την πολιτική γραμμή του 2012-2015: Καταστροφολογία, διαμαρτυρία και υποσχέσεις, δίχως δομή και συνοχή. Αυτή η εποχή όμως πέρασε. Τα κούφια λόγια κούρασαν και τα πλήρωσε ακριβά η χώρα. Οι πολίτες δε θέλουν επιστροφή στις μεθόδους του χθες.
Ο δεύτερος λόγος που επέλεξε αυτή την άκομψη φράση είναι το εσωκομματικό πεδίο. Είναι γνωστό, ότι στο ΣΥΡΙΖΑ έχουν τις δυσκολίες τους και από την άλλη, ο κ. Μητσοτάκης δε διχάζει τους πολίτες. Δεν επιλέγει πολιτικές ανάλογα με το τι πλήττει το ΣΥΡΙΖΑ, αλλά μόνο με το τι ωφελεί τη χώρα. Είναι χαρακτηριστικό ότι, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, η δημοφιλία του πρωθυπουργού υπερβαίνει το ποσοστό των πολιτών που ψήφισαν τη Νέα Δημοκρατία. Ο κ. Τσίπρας με αυτή τη φράση ήθελε να θυμίσει στο ΣΥΡΙΖΑ ποιος είναι ο αντίπαλος.
Ο τρίτος λόγος είναι πιο προσωπικός. Ο κ. Μητσοτάκης αντιμετωπίζεται από τους πολίτες ως ένας αξιόπιστος πολιτικός, σε αντίθεση με τον κ. Τσίπρα. Αυτή η σύγκριση είναι εις βάρος του, συντριπτικά! Ο κ. Τσίπρας δεν μπορεί να ανέβει πλέον στην κλίμακα της αξιοπιστίας κι έτσι προσπαθεί, ανεπιτυχώς, να κατεβάσει τον κ. Μητσοτάκη. Σημασία όμως έχει τι λένε επ’ αυτού οι Έλληνες πολίτες, όχι τι λέει ο κ. Τσίπρας.
Λένε πως η εμπειρία είναι η ικανότητα να κάνεις τα βιώματα γνώση. Το να μένει κανείς προσκολλημένος σε μεθόδους που έχουν δοκιμαστεί και έχουν αποδοκιμαστεί είναι κακό σημάδι. Δυστυχώς, για την πατρίδα και για τη δημοκρατία μας ο ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά ο κ. Τσίπρας φαίνεται να έχουν μπει σε έναν κατήφορο δίχως τέλος.
