Η δεύτερη ευκαιρία δημιουργεί μια νέα αρχή!
Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που δημιούργησε η κρίση είναι το περίφημο ιδιωτικό χρέος. Στην Ελλάδα του 2020 το χρέος των πολιτών και των επιχειρήσεων προς τις τράπεζες, το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία ανέρχεται στα 234 δισεκατομμύρια ευρώ, δηλαδή 125% ΑΕΠ.
Το χρέος αποτελεί βραχνά για όλους. Οι οφειλέτες είναι ουσιαστικά χρεοκοπημένοι. Δεν είναι ρεαλιστικό να περιμένει κανείς να εισπράξει αυτά τα ποσά. Απο την άλλη, τράπεζες και ταμεία εγγράφουν στους ισολογισμούς τους ποσά που δεν είναι ποτέ δυνατόν να εισπράξουν.
Δεν είναι όμως όλοι οι οφειλέτες αδύναμοι καταβολής αυτών των χρημάτων. Ανάμεσά τους βρίσκονται συστηματικοί καλοπληρωτές. Στην Ελλάδα όμως της ακινησίας όλα καλύπτονται και το πρόβλημα διαιωνίζεται και διογκώνεται στερώντας από εκείνους που πραγματικά βρίσκονται σε αδυναμία πληρωμής να απαλλαγούν από χρέη που αντικειμενικά δεν μπορούν να πληρώσουν.
Παρά τις προσπάθειες εξυγίανσης του πλαισίου που έγιναν τα προηγούμενα χρόνια, όλες έμειναν ατελέσφορες. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έρχεται τώρα να θέσει στη δημόσια συζήτηση ένα νέο νομοσχέδιο που φιλοδοξεί να λύσει το πρόβλημα με ένα δίκαιο τρόπο. Οι πιο ευάλωτοι και οικονομικά αδύναμοι να μπορέσουν να συνεχίσουν τη ζωή τους, αλλά και οι στρατηγικοί κακοπληρωτές να πληρώσουν τις οφειλές τους.
Ο νέος νόμος πτώχευσης και οικονομικής επανέναρξης θα δίνει τη δυνατότητα σε όσους βρίσκονται σε αδυναμία πληρωμής, είτε να ρυθμίζουν το χρέος τους, είτε να απαλλάσσονται. Η διαδικασία θα ακολουθεί συγκεκριμένες προδιαγραφές ώστε το μανδύα του αδύναμου να μην τον φοράνε όλοι.
Ο νέος νόμος όμως θα έχει έντονο κοινωνικό αποτύπωμα. Θα αναστέλλει πλειστηριασμούς ή κατασχέσεις για όσους προσφεύγουν στο στάδιο της ρύθμισης. Έπειτα από δίμηνη διαβούλευση, όσοι οριστούν ως πραγματικά αδύναμοι θα λαμβάνουν ειδική επιδότηση επί των ρυθμισμένων δόσεων των οφειλών τους.
Αν όμως οι συμπολίτες μας φθάνουν στο στάδιο της πτώχευσης, τότε το κράτος δε θα τους αφήνει μόνους. Δε θα χάνουν την πρώτη κατοικία τους. Θα δημιουργηθεί ένας νέος φορέας διαχείρισης των ακινήτων που θα τους μισθώνει το σπίτι, μόνο σε εκείνους, για τα επόμενα 12 χρόνια. Το διάστημα αυτό η πολιτεία θα επιδοτεί το ενοίκιο και ο δανειολήπτης θα έχει τη δυνατότητα, αν επιθυμεί, να επαναγοράσει το ακίνητο στο μέλλον.
Όλοι όμως θα έχουν τη δυνατότητα να κάνουν μια νέα οικονομική αρχή και αυτό το γεγονός θα είναι ευεργετικό για τα φυσικά πρόσωπα αλλά και για την εθνική οικονομία. Με άλλα λόγια το νέο πλαίσιο είναι δίκαιο, παύει να είναι τιμωρητικό για όσους είχαν μια ατυχία στη ζωή τους και γίνεται βαθύτατα αναπτυξιακό.
Για πρώτη φορά λοιπόν στην ιστορία της χώρας γίνεται μια προσπάθεια να τεθεί σε εφαρμογή ένα ολιστικό σχέδιο που εναρμονίζει όλες τις σύγχρονες ευρωπαϊκές οδηγίες και θέτει ένα κοινό πλαίσιο διαχείρισης τους ιδιωτικού χρέους. Το νομοσχέδιο αυτό θα απαλλάξει από οικονομικά βάρη εκατομμύρια συμπολίτες μας και θα μεγενθύνει την οικονομική δραστηριότητα. Παράλληλα, θα δώσει τη δυνατότητα στον τραπεζικό κλάδο τη δυνατότητα να ξεφορτωθεί “κόκκινα” δάνεια και να εξυγιάνει τη λειτουργία του.
Συνεπώς ποτέ άλλοτε μια δεύτερη ευκαιρία δεν ήταν τόσο ευεργετική και αναγκαία. Μια δεύτερη ευκαιρία που να δημιουργεί μια νέα αρχή!
