Η συνάντηση της Έμπωνας και η σημασία της συνεργασίας
Η Έμπωνα είναι ένα απομακρυσμένο, ημιορεινό χωριό στα νότια-ανατολικά της πόλης της Ρόδου.
Η τοποθεσία του είναι μακριά από τη θάλασσα κι έτσι δεν έγινε ένας δημοφιλής τουριστικός προορισμός. Κατάφερε όμως κάτι πολύ σημαντικό:
Έγινε ένα κέντρο παραγωγής σπουδαίων ντόπιων προϊόντων, όπως ο Ροδιακός οίνος.
Σε αυτό το χωριό η γραμματεία Τοπικής Αυτοδιοίκησης της ΝΔ επέλεξε πριν λίγο καιρό να κάνει την πρώτη της ανοικτή εκδήλωση.
Με στόχο να βάλει στο δημόσιο διαλογο ένα μεγάλο ζήτημα:
Τον τρόπο με τον οποίο θα συνδέσουμε τον τουρισμό μας με την ελληνική παραγωγή αγροτικών προϊόντων και πώς μπορεί σε αυτή τη σύνδεση να συμβάλλει η Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση.
Δεν θα μπορούσαμε να φανταστούμε πιο μεγάλη αγορά για τα ελληνικά προϊόντα από τα είκοσι πέντε και πλέον εκατομύρια τουριστών που έρχονται κάθε χρόνο στην πατρίδα μας.
Οι έρευνες δείχνουν οτι οι τουρίστες – μεταξύ άλλων – αγαπούν και την ελληνική κουζίνα.
Όμως, αυτο που είναι αυτονόητο και που κάνουν οι Γάλλοι, οι Ιταλοί και οι Ισπανοί, στην Ελλάδα δε γίνεται και τελικά τα περισσότερα αγροτοδιατροφικά προϊόντα που καταναλώνουν οι τουρίστες μας εισάγονται από το εξωτερικό.
Στη συνάντηση της Έμπωνας είχαμε καλέσει δύο περιφερειαρχες: του Νότιου Αιγαίου, κ Χατζημαρκο και της Ανατολικής Μακεδονιας & Θράκης, κ.Παυλίδη αλλά και ειδικούς επιστήμονες και επιχειρηματίες όπως ο κ. Δημήτρης Μελάς τέως Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, ο κ. Σπύρος Μάμαλης πρόεδρος του ΓΕΩΤ.Τ.Ε. και ο κ. Αντώνης Καμπουράκης πρόεδρος της ένωσης ξενοδόχων Ρόδου.
Όλοι συμφώνησαν πως υπάρχουν μεγάλες δυνατότητες για τα προϊόντα μας, τα οποία και υψηλής ποιότητας είναι και διεθνή αναγνώριση έχουν.
Τι λείπει όμως;
Λείπει η ενημέρωση των παραγωγών σχετικά με το τι θέλουν οι τουρίστες.
Λείπει επίσης η επαρκής ποσότητα αγροτικών προϊόντων και αυτό διότι η ελληνική παραγωγή είναι κατακερματισμένη.
Αν θέλουν οι παραγωγοί να έχουν πρόσβαση στις Αγορές πρέπει να οργανωθούν σε κοινόπρακτικά σχήματα που θα αντιμετωπίζουν από κοινού θέματα κόστους παραγωγής, συσκευασίας, διάθεσης και προβολής των προϊόντων.
Δυστυχώς, το μοντέλο των συνεταιρισμών στο παρελθόν δεν απέδωσε τα αναμενόμενα και θα πρέπει να δοκιμάσουμε νέα σχηματα συνεργασίας.
Η συζήτηση στην Έμπωνα έδειξε οτι σε αυτό τον τομέα μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο η Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση, όπως γίνεται και σε πολλές χώρες του εξωτερικού.
Η χώρα μας χρειάζεται μια νέα κουλτούρα οργάνωσης, αλλά και νέα υποδείγματα συνεργασίας αν θέλει να γίνει ανταγωνιστική.
Αυτό ίσως να είναι και το πιο σημαντικό συμπέρασμα που καταγράψαμε στην Έμπωνα.
Οι Έλληνες πρέπει να μάθουμε να συνεργαζομαστε.
Χωρίς καταναγκασμούς ή άνωθεν εντολές.
Αν πετύχουμε τη συνεργασία Αυτοδιοίκησης, παραγωγών & τουρισμού τότε μια νέα, λαμπρή περίοδος μπορεί να ανοίξει για το σύνολο της οικονομίας μας.
Αν όχι θα έχουμε χάσει μια ακόμα μεγάλη προκληση.
Και η ευκαιρία είναι τώρα, που η Κυβέρνηση ανοίγει το θεσμικό πλαίσιο της Αυτοδιοίκησης με τη μελέτη αλλαγών επι του περίφημου “Καλλικράτη”.
Θα πρέπει επιτέλους η Αυτοδιοίκηση να αντιμετωπισθεί ως ο φορέας του Κράτους που μπορεί να εφαρμόσει αναπτυξιακές πολιτικές, όπως γίνεται σε άλλες χώρες του κόσμου.
Θα πρέπει να λάβει νέες αρμοδιότητες που θα της δώσουν τη δυνατότητα να αξιοποιήσει τα τοπικά πλεονεκτήματα και να συνδέσει την παραγωγή με τον τουρισμό.
Το κεντρικό κράτος απέτυχε διαχρονικά σε αυτό το ρόλο. Η Αυτοδιοίκηση μπορεί να τα καταφέρει!
